Waar haal je het papier vandaan?

Delen is vermenigvuldigen

Na het eerste idee van Green Side én de eerste bestellingen die ik geleverd had vanuit mijn eigen keukentafel met papier van vrienden en familie was het geloof er echt: ‘ik kan hier echt wat groters van maken!’. Ik besloot het dan ook groter aan te pakken en er een echt bedrijf van te maken.

De eerste vraag die beantwoordt moest worden was het papier. Waar halen we in grote getalen enkelzijdig bedrukt papier vandaan?

Ik besloot binnen te lopen bij lokale bedrijven. Ik had het beeld van grote printers op kantoren en dacht dat daar wel veel papier te vinden zou moeten zijn. Ik werd op bijna elke plek afgewezen en het argument was overal hetzelfde: sympathiek idee, maar we moeten voorzichtig omgaan met persoonlijke gegevens en kunnen daarom niet meewerken.

Kantooromgevingen waren dus niet de perfecte plek om papier in te zamelen. Een paar dagen later las ik in het lokale krantje dat een basisschool in het dorp opging voor een duurzaamheidskeurmerk. Ik wist meteen: “Die moet ik hebben!.” Op een school is veel papier en blijkbaar vindt deze school duurzaamheid ook belangrijk.

Dus ik stuurde meteen een mail met het krantenartikel als referentie. Vervolgens, niks…

Na een week zonder reactie besloot ik te bellen, een van de medewerkers die ik aan de telefoon kreeg bleek van niets te weten, maar zou de directeur er even op attenderen dat hij moest antwoorden op mijn mail. Dus ik wacht weer in spanning af en vervolgens, nog steeds niks…

Weer een week later besluit ik fysiek langs te gaan. De vorige keer dat ik op een basisschool was, was bij mijn eigen eindmusical in groep 8, dus ik was een beetje gespannen. Ik loop het plein op, loop naar de deur en bel aan. Waar ik een van de medewerkers had verwacht, kwam er een kind enthousiast aangehuppeld doet de deur voor me open en voor ik het wist sta ik midden in de school.

Om me heen overal lokalen met kinderen en in het midden een aula met wat boekenkasten en plek voor knutselwerken van de kinderen.

Ondertussen probeer ik een zo vriendelijk mogelijk uitstraling te hebben om te zorgen dat niemand het gevoel heeft dat ik iets ‘verkeerds’ kom doen. Na een minuut of twee krijg ik oogcontact met een van de medewerkers. Ik loop ernaartoe, laat een van de boekjes zien en vraagt of ze mijn mail gezien heeft. Ze zegt: “Nee geen idee, maar daar zit de directeur, loop maar even naar binnen.”

Vijf minuten later sta ik weer buiten met het eerste succes: de school doet mee! Blijkbaar werd de mail gewoon niet zo goed gelezen en vonden ze het een heel goed initiatief.


Na een paar weken nog meer goed nieuws: er wordt veel papier ingezameld en klanten reageren ook heel positief op papier uit een basisschool, mensen vinden het leuk om kleurplaten en rekensommen tegen te komen in hun notitieboekjes.

De vraag waar papier ingezameld moet worden lijkt dus beantwoordt: basisscholen.

De volgende vraag was ook vrij evident: waar gaat de productie plaatsvinden? In de volgende blog lees je hoe dat proces is gegaan.

Dit is verhaal 4 in een serie waarin we het verhaal van Green Side vertellen. Altijd op de hoogte blijven? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.

Lees meer